Á SPRENGISANDI

^AmRíðum, ríðum, rekum yfir sandinn,
^Erennur sól á ^E7bak við Arnarfell.
^AmHér á reiki' er margur óhreinn andinn
^Eúr því fer að ^E7skyggja á jökulsvell.

^AmDrottinn ^Dmleiði drösulinn mi^Amnn,
^E7drjúgur verður síðasti ^Amáfang^E7inn.
^AmDrottinn ^Dmleiði drösulinn mi^Amnn,
^E7drjúgur verður síð^Amasti á^E7fang^Aminn.

Þei þei, þei þei. Þaut í holti tófa,
þurran vill hún blóði væta góm,
eða líka einhver var að hóa
undarlega digrum karlaróm.

:,:Útilegumenn í Ódáðahraun
eru kannski' að smala fé á laun.:,:

Ríðum, ríðum, rekum yfir sandinn,
rökkrið er að síga' á Herðubreið.
Álfadrotting er að beisla gandinn,
ekki' er gott að verða' á hennar leið.

:,:Vænsta klárinn vildi' ég gefa til
að vera kominn ofan í Kiðagil.:,:

Lag:         Sigvaldi Kaldalóns
Texti:       Grímur Thomsen

Sendið mér gjarnan póst ef þið finnið villur í textunum
en takið gjarnan fram við hvaða texta er átt.